Wala Akong Kwentang Tao

Sinabi ko sa sarili ko na hinding-hinde ko sasaktan si Jen, pero yan ang ginagawa ko ngaun kasi wala akong kwentang tao! Nakatapak lang ako ng America at nakatikim ng konting pera, lumaki na ang ulo ko na pakiramdam ko kayang kong hamunin ang lahat! Kasi nga wala akong kwentang tao!

Oo, break kami ngaun. Ayaw ko lang tanggalin ang "married" status ko sa FB kasi ayaw ko ng mga tanong o ayaw kong mag-alala ang mga kaibigan namin para sa amin! Alam kong one-sided ang desisyon, at akin un! Desisyon ko un, nasasaktan ako pero alam kong un ang dapat sa ngaun! Hinde ko alam kung magkakabalikan pa kami o dapat pa ngang balikan nya ako kasi wala akong kwentang tao! Mayabang ako, gusto ko kasing maging independent!

Siguro nga nagmana talaga ako sa Tatay ko sa pagiging mapaghanap, walang kasiyahan! Sinabi ko sa sarili kong hinde ako magiging tulad nya sa aspetong un pero eto ako, masahol pa sa kanya! Kasi nga wala akong kwentang tao!

Halos lahat ng mga pasyente ko sa facility nagsasabi na sweet girl daw ako, very hardworking at helpful... sabi din nila, caring at jolly ako! Hinde nila alam na facade ko lang un! Sa loob, im a wreck! I am mean and rude! Kasi nga wala akong kwentang tao!

Kagabi, alas onse na ng gabi, napagdesisyunan kong lumabas, magmaneho! Hinde ko alam san ako pupunta. Sus, e wala namang mapupuntahan talaga dito sa lugar ko. Napadpad ako sa convenience store, bumili ng isang paketeng sigarilyo, cheap lighter, at 6-pack Bud Light. Babalik ata ako sa pagiging sunog baga at babad atay? Tsk tsk, tsk! Di bale, wala naman akong kwentang tao!